Still going strong!

30 oktober. De wekker ging onmenselijk vroeg en in de kou en de regen begaven we ons richting de Ferry. Daar moeten we nog 2 uur wachten, waardoor ik mij afvraag waarom ik in hemelsnaam zo vroeg mijn warme bedje moest verlaten. Maar op de boot is een bioscoop, dat maakt veel goed. In de 3 uur overtocht naar het Zuidereiland kijken we Jungle Book en Blended, 2 totaal verschillende maar super leuke films. Als we van de boot komen staat onze bus, ditmaal een kleine, al op ons te wachten. De bus brengt ons als eerste naar een wijnproeverij, waar we voor 5 dollar 5 soorten wijn mogen proeven. De wijnen zijn stuk voor stuk heerlijk, naar de Sauvignon is verreweg de beste. Alle wijnen worden zelf geteeld en gemaakt in de omgeving. Terwijl Rosie nog wat rondkijkt in de shop versieren wij de bus, want Rosie is vandaag 29 jaar geworden. Ze is heel verrast als ze de bus in stapt, en krijgt van ons een button met Birthday Girl er op.Daarna rijden we door naar een supermarkt om maar weer eens boodschappen in te slaan en vervolgens door naar Abel Tasman, waar ik 4 nachten zal blijven. De uitzichten vanuit de bus zijn zowaar nog mooier dan het was op het Noordereiland en het hotel ligt wederom midden in de Natuur. Voor het avond eten gaan we naar een snack corner in de buurt en eten een ENORME burger die ook nog eens heerlijk smaakt. Na het eten verrassen we de jarige met cupcakes en kaarsjes en spelen we kaartspelletjes. Ik leer hier een heleboel spellen die ik nog niet kende en ik word steeds beter! Voor het slapengaan facetime ik nog even met Steven, wat ik zittend op het aanrecht moet doen ivm WiFi en de elektriciteit. Lekker naar bed en morgen is een rustdag.

31 oktober. Op mijn rustdag ben ik wederom om 8 uur wakker. De rest van de meiden waarmee ik reis hebben gelukkig hetzelfde probleem. We besluiten daarom om naar een strandje te gaan lopen, wat een toch is van ongeveer een uur. De uitzichten tijdens onze wandeling zijn waanzinnig en ook het strand kan zo een plaatje uit de brochure zijn. Het weer is prachtig helder, hoewel er regen voorspelt was, maar er staat wel een flinke wind. We zoeken een plaatsje uit de wind in de zon en relaxen de hele middag. Om de beurt maken we elkaar er op attent dat we ons moeten insmeren, want door de wind voel ik niet hoe hard de zon op mijn witte velletje brand.
Aan het eind van de middag klauteren we weer omhoog de bergen in en volgen vanaf daar het pad terug naar het hostel. Daarna heerlijk heet douchen om het zand uit alle ongemakkelijke plaatsen te halen. We koken vanavond met een groep, zodat we per persoon veel goedkoper uit zijn. Maar voor het eten eerst omkleden voor Halloween, dan kan het feest na het eten meteen beginnen. We hebben een enorme grill in deze keuken en maken daar onze kip en steak op klaar. Aardappeltjes bakken we in de oven en we maken een grote salade. Het smaakt ons goed! Na het eten gaat het volume van de muziek omhoog en begint het feest. Steeds meer gekostumeerde mensen voegen zich bij ons en het is 1 en al gezelligheid. De chauffeur die ons van de Ferry heeft gehaald blijkt een onwijs goede salsa danser te zijn en iedereen wil wel even profiteren van een goede danspartner. Voor we naar bed gaan lopen we een stuk van het terrein of en kijken naar de sterren. Omdat we helemaal in de middle of nowhere zitten en het super helder is kunnen we zelfs het melkwegstelsel perfect zien. Honderden sterren stralen ons tegemoet, en mijn papa is de helderste ster van allemaal.

1 november. Jeetje het is al weer november! Wat gaat de tijd ongelofelijk snel dit jaar!! Dat gezegd hebbende, afgelopen nacht ging ook veel te snel voor m'n wekker gaat om 7:30 uur. We moeten om 8:15 klaar staan, want vandaag gaan we kajakken! Een toch over t water van ongeveer 2 uur en dan vanuit daar een bergtocht terug van 4 uur. Als ik naar buiten kijk is de lucht strakblauw en het is zonnig. Dat is een goed begin! We gaan met de kajak organisatie met een trailer richting het water en stappen daar in. Ik zit samen met Cece, een meisje wat in training is om haar eigen tours te gaan begeleiden. Ik weet dat ik in herhaling val, maar alles is zo ongelofelijk prachtig. Het water zo helder blauw, de natuur zo fel groen, en mijn mood zo op en top vrolijk. De tocht met de kajak is prachtig. Door grotten, tegen woesten golven in nadat de wind is toegenomen en we zien een heleboel zeehonden! Sommige zwemmen vlak langs de kajak, andere zitten te luieren op een rots en 2 andere spelen tikkertje. Waar we uitstappen om lunch te eten stopt ons kajak avontuur. Andere mensen wachten daar om de tour andersom te doen en wij beginnen met onze terugtocht te voet. We zijn nog met 3 meiden over, de rest heeft vanmorgen de bus gepakt maar wij pakken de volgende bus die over 2 dagen komt. We wandelen en kletsen gezellig en voor ons gevoel vliegen de uren voorbij en zijn we zo weer terug. Wel heel moe van t peddelen en wandelen dus vanavond lekker relaxen bij de open haard. We kijken ook nog een film, " Now you see me" en terwijl ik die kijk maak ik gebruik van mijn nieuwe skill en vlecht ik de haren van Rosie in.

2 november. Opnieuw zorgt mijn innerlijke klokje ervoor dat mijn uitslaap dag niet echt een succes is. Dan maar even contact met het thuisfront. Eerst even gezellig met Chloé en Joppe op FaceTime en daarna met Mama op Skype. Iedereen weer gezien en bijgepraat, zo voel ik mij toch iets minder ver weg. De rest van de dag is chill dag. Ik heb eindelijk de rust in mijzelf om in m'n boek te lezen en t blijkt nog een leuk boek te zijn ook! In de woonkamer wordt de hele dag Lord of the Rings & The Hobbit gekeken. Af en toe kijk ik een stukje mee en het is onwijs gaaf dat ik gewoon in dat decor heb rondgelopen en zoveel herken! Halverwege een film word ik wakker gemaakt door Rosie en Lianne die lunch voor me hebben gemaakt, super lief. Ik had niet eens door gehad dat ik in slaap was gedommeld, ach ja dat hoort bij een vrije dag. We maken pasta met asperges en roomsaus als avondeten en besluiten daarna nog even voor een kleine avondwandeling te gaan. Nou dat " kleine " was niet echt een succes. Omdat het strand er zo prachtig uit zag wilde we daar over terug lopen. Echter was het weer vloed aan het worden waardoor er rivieren ontstonden waar we met onze schoenen in onze hand doorheen moesten. Het was daardoor ook ongelofelijk moeilijk om van het strand weer op de rotsen te komen en we moesten een gigantisch stuk omlopen om niet tot ons middel in het natte zand weg te zakken. Gelukkig hadden we goede gesprekken en veel lol, ondanks dat we maar net aan het tij ontsnapte. Daarna heerlijk warm gedoucht om m'n modderige voetjes weer warm te krijgen en nog wat gelezen in bed voor het slapen gaan.