Wat een uitzicht

22 november. Wat jammer is aan een klein hostel is dat er maar 2 wc's zijn, dus als je wakker wordt en heel nodig moet plassen is er een kans dat ze beide bezet zijn en je bijna te laat bent wanneer het jouw beurt is. Gelukkig net op tijd, jullie begrijpen het gevoel van verlossing. Daarna flinke laag zonnebrand om m'n witte velletje en op naar t strand. Elin en Linda doen in de ochtend een Lord of the Rings tour en sluiten zich later bij mij aan. We chillen en kletsen en halen een ijsje bij onze favoriet. Tegen het begin van de avond gaan we terug naar het hostel, waar ik m'n spullen inpak aangezien ik morgen weer verder reis. Daarna koken en eten we en kijken we Jurassic park omdat Robbie, de dansende jongen met kleding crisis waar je eerder over hebt gelezen , heeft besloten dat hij een dinosaurus wil kweken. En dat is zo serieus als je dit leest. Tijdens de film word ik door een andere jongen uit het hostel geroepen. Ik loop naar hem toe, hij is in de badkamer met een ander meisje. Zij wilde graag haar pony bijgeknipt hebben en hij zou dat wel even doen. Als ik de badkamer in loop zie ik een meisje met tranen in haar ogen en een enorme hap uit haar haar. Ik troost haar en begin voorzichtig haar haar gelijkmatig te maken, alles zo kort als de kortste pluk die echt heel kort is. Ik kan haar haar redden van totale ondergang, maar echt mooi is anders. Ik kan wel weer iets van m'n bucketlist schrappen: kappertje spelen op een levend wezen: check!

23 november. Ik neem afscheid van iedereen en vertrek vandaag alleen. In de ochtend wacht ik meer dan een uur op de bus die vergeten is door te geven dat hij later zou zijn. Gelukkig is het droog en niet koud. In de bus rijden we met wat kleine uitzicht-stops richting Mount Cook. Hoe verder we komen richting de eindbestemming, hoe mooier het uitzicht wordt. De laatste stop voor t eindstation is een prachtig helder blauw meer, aan de voet van reusachtige bergen met eeuwige sneeuw. We staan hoog dus hebben een schitterend uitzicht. Daarna rijden we door naar het hostel wat letterlijk middenin de bergen ligt. Het heeft ontzettend grote ramen waardoor je prachtig uitzicht hebt op de bergen, als het niet zou regenen. Maar natuurlijk doet dat het wel. Daarom ben ik zeker niet van plan om nu te gaan wandelen, ik blijf 3 nachten dus dat doe ik morgen wel hoewel de weervoorspelling slecht blijft. Mijn kamer genoten gaan wel wandelen, wat schitterend uitkomt aangezien we een gedeelde badkamer met bad hebben die ik de komende uren voor mezelf heb. Nadat ik heerlijk 1,5 uur heb gedobberd ga ik koken. Ik ontmoet een groep Nederlanders in de keuken die onopgemerkt vandaag in dezelfde bus hadden gezeten. Terwijl we gezellig zitten te kletsen krijg ik ineens flinke hoofdpijn en moet afdruipen. Hopelijk morgen weer beter!

24 november. Mijn kamergenootjes vertrekken om 8 uur met de bus en ik draai me nog eens lekker om. Als ik om 9 uur uit bed ga heb ik t rijk voor mij alleen. Ik ontbijt en begin aan de wandeling die ik vandaag wil maken. Vanaf het hostel is het 2 uur lopen naar het begin van de wandeling in de bergen, die ongeveer 2 uur is, en dan weer 2 uur terug. Het weer is niet slecht, af en toe regent het zachtjes maar het is vooral flink bewolkt. De bergtocht is veel moeilijker dan ik gedacht had, het pad is erg stijl en ik ben halverwege al doodop. Gelukkig bereik ik uiteindelijk toch de top en het uitzicht is adembenemend. Ik kijk uit over een lichtblauw gletsjer meer en in de verte zijn de besneeuwde toppen helemaal wolkvrij geworden. In het water drijven grote ijsschotsen. Het is zo ongelofelijk prachtig. Ik ga rustig naast 2 meiden zitten en geniet van t uitzicht. Volgens mij is er vrij duidelijk aan mij te zien dat ik een zware tocht heb gehad, want ze vragen of ik misschien met hun mee terug wil rijden. Dat sla ik zeker niet af, maar terwijl we aan de praat raken ben ik eigenlijk ook best enthousiast over een tocht die zij hierna nog gaan maken. Van het 1 komt het ander en onderaan deze berg stap ik bij de meiden in de auto en rijden we naar het begin van de andere tocht. Het pad op deze tocht is absoluut niet stijl maar het is wel 4 uur om heen en terug te gaan. De top van Mount Cook glinstert wit in de zon om ons te motiveren en daar gaan we. Gezellig kletsend en foto's makend is de heenweg eigenlijk zo voorbij. Het weer is werkelijk geweldig geworden, blauwe lucht en een heerlijk warme zon. De uitzichten zijn grandioos, ik ben er zeker van dat dit in mijn lijstje met "mooiste plekken waar ik ooit ben geweest" hoort. Als we weer beneden zijn word ik door mijn nieuwe vriendinnen met de auto voor de ingang van mijn hostel afgezet. 1 van hun, degene met de auto, vertrekt vanavond. Janina uit Duitsland , het andere meisje, en ik spreken af om morgen weer samen te wandelen aangezien het ons beide erg goed bevallen is. Terug in het hostel neem ik een hete douche, eet ik een flink bord pasta en ga ik lekker vroeg en zeer voldaan naar bed.

25 november. Vandaag stond er een andere prachtige tocht op de planning, maar zodra ik de gordijnen open zie ik alleen maar grijs en stortregen. Mijn voeten, rug en schouders doen nog pijn van gisteren. Janina en ik hebben om 11 uur afgesproken in de lobby van mijn hostel, maar we blijven tot 14 uur wachten en kletsen omdat het weer echt veel te slecht is. Om 14 uur is er een kleine opklaring, dus we vertrekken meteen. We doen wel een kleinere tocht als dat we wilde doen, gezien het weer kunnen we op de uitzichtpunten toch niets zien. Helaas is het na 5 munten zonder regen weer tijd voor grote buien. We doen een tocht door het bos, met mega stijle hellingen maar wel een beetje beschut. Toch regenen helemaal nat en als we na een uur weer terug zijn bij het hostel wil ik niets liever dan een warm bad en eigenlijk ook een massage, maar helaas. Elin en Linda zijn vandaag ook aangekomen en ze zitten bij toeval ook nog in dezelfde kamer, hoe gezellig is dat. We spelen de hele avond kaartspelletjes, luisteren muziek, zingen heel vals mee en eten samen. Tussendoor gaan we alle 3 om de beurt in bad. Ik ben heel blij om mijn 2 knäckebrödjes weer te zien. ( knäckebröd is al weken lang ons wachtwoord om de kamer in te komen als we onze sleutel vergeten zijn ;) )